Verdriet

1 woord voor het nieuwe jaar te beginnen ... éééénorm verdriet ...

Men lieve zus is zwanger voor begin juni 2012...

De 12weken echo was ok, maar de bloedtest wees uit dat de kans op een kindje met het syndroom van down 1/200 was ... wat héél groot is ...

Ze kreeg dan de optie om eventueel een vruchtwaterpunctie te laten doen om meer duidelijkheid te krijgen ...

Ze gingen kort voor nieuwjaar naar een universitair ziekenhuis voor een uitgebreide echo ... om alles extra na te kijken ... ook op deze echo bleek alles ok te zijn ... dus kregen ze opnieuw 'goede moed' dat alles wel ok zou zijn ...
Die dag zouden ze normaal ook de punctie doen maar omdat de vruchtwaterzak niet goed lag werd dit uitgesteld naar de 2e januari (vandaag dus) ...

Vandaag bleek onmiddelijk uit de testen dat het kindje voor 90% gehandicapt is én bovenop nog een zware hartafwijking heeft ook :-/

We zyn er letterlijk KAPOT van!! ze is ondertussen 18weken ver id zwangerschap ... en daar sta je dan!!

Nu hebben ze nog tot vrydag om te beslissen wat ze gaan doen ... de zwangerschap afbreken zou medisch gezien 'het beste' zyn ... maar uiteraard is dit emotioneel niet allemaal zo gemakkelijk!!

Ik draag deze blog dus op aan men lieve zus, haar partner, zoontje en *haar engeltje*...
Uit de testen bleek dat het een meisje is, dit was hun allergrootste wens natuurlijk ....

Het is allemaal zooo moeilijk en emotioneel nu ....
Pfff welkom klotejaar!!